Φραγκοκρατία

Το 1191 με την κατάληψη της Κύπρου από τον Ριχάρδο Λεοντόκαρδο ξεκινά μια σημαντική περίοδος της ιστορίας της Κύπρου με κέντρο τη Λευκωσία. Η νήσος καταλήγει, μετά από μια πολύ σύντομη διακυβέρνηση της από το Τάγμα των Ναϊτών, στα χέρια οικογένειας Γάλλων ευγενών από το Πουατιέ της δυικής κεντρικής Γαλλίας, οι οποίοι εγκαθιδρύουν με έδρα τη Λευκωσία φεουδαρχικό βασίλειο που είναι γνωστό ως Mεσαιωνικό Bασίλειο της Κύπρου.

Η περίοδος της Φραγκοκρατίας (1191-1489) υπήρξε σημαντική περίοδος στην ιστορία της Κύπρου. Συνέδεσε την Κύπρο με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό που τότε βρισκόταν στην απόλυτη ανάπτυξη του χωρίς να την αποσυνδέσει από τις ελληνικές, βυζαντινές και ανατολικές καταβολές της.

Την εποχή αυτή η νήσος αποκτά τον ουσιαστικότερο ρόλο της ως οικονομική, πολιτιστική και γεωπολιτική γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Παρά τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες του κυπριακού λαού τελικά η νέα πολιτιστική σύνθεση που πραγματοποιήθηκε στον τόπο μπορεί να θεωρηθεί και σαν μια πρώιμη εκδήλωση του ευρωπαϊκού πνεύματος και γνήσιος καρπός της αναγέννησης.

Οι Λουζινιανοί άφησαν τα ίχνη τους στα τοπωνύμια, στην τέχνη, στην ψυχή του λαού αλλά τελικά αφομοιώθηκαν και έδωσαν στον τόπο ένα πιο κοσμοπολίτικο πνευματικό και πολιτισμικό χαρακτήρα.

Η πρωτεύουσα του Μεσαιωνικού Βασιλείου, η Λευκωσία, απέκτησε παράλληλα τη δική της σημασία ως διοικητικό και εμπορικό κέντρο της νήσου, θέση την οποία έχει μέχρι σήμερα.


Τo Διοικητικό σύστημα του Βασιλείου

Με την εγκατάσταση των Φράγκων, η Κύπρος εντάχθηκε πλέον στον δυτικοευρωπαϊκό πολιτικό κόσμο. Οι ιππότες, ευγενείς, έμποροι και καλλιτέχνες που ήρθαν στο νησί, εγκαταστάθηκαν κυρίως στις μεγάλες πόλεις Λευκωσία και Αμμόχωστο, δημιουργώντας μια νέα κοινωνική τάξη.

Το διοικητικό σύστημα του βασιλείου της Κύπρου βασίστηκε στο μοντέλο του βασιλείου της Ιερουσαλήμ και η νομοθεσία που εφαρμοζόταν βασιζόταν στις λεγόμενες Ασσίζες της Ιερουσαλήμ, τη συλλογή νόμων της Άνω Αυλής και της Κάτω Αυλής ή της Αυλής των Αστών. Η Άνω Αυλή ήταν η ανώτερη νομοθετική, δικαστική και εκτελεστική εξουσία του βασιλείου. Σ’ αυτή ανήκαν οι Ιππότες με επικεφαλή τον βασιλιά. Η Κάτω Αυλή ή Αυλή των bourgeois (της Βουργεσίας) αφορούσε τους αστούς και επικεφαλής ήταν ο βισκόντης της Λευκωσίας.


Αρχιεπισκοπική και Βασιλική έδρα

Η αρχιτεκτονική της Λευκωσίας άλλαξε οριστικά όταν η πόλη έγινε βασιλική πρωτεύουσα των Λουζινιανών. Η μικρή κωμόπολη μετατράπηκε σε κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα με νέα τείχη, παλάτια, μέγαρα, μεγάλα σπίτια, εμπορικούς δρόμους και πλατείες. Σημειώνεται ανέγερση εκκλησιών γοτθικού ρυθμού, καθώς και μοναστηριών, τα οποία στέγαζαν τα διάφορα λατινικά εκκλησιαστικά τάγματα.

Η πόλη ήταν η έδρα του Βασιλιά, του Λατίνου αρχιεπίσκοπου, των εμπόρων και προξένων από άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Υπεύθυνος για την ομαλή λειτουργία της πόλης και των κατοίκων της ήταν ο Βισκόντης της Λευκωσίας.

Η πιο μεγάλη γοτθική εκκλησία, ο καθεδρικός ναός της Αγίας Σοφίας, άρχισε να κτίζεται το 1208.

Την πόλη περιέβαλλαν τείχη με εννέα πύλες- πύργους και την διέσχιζε ο ποταμός Πεδιαίος ενώ τη βόρεια και νότια πλευρά της ένωναν ξύλινα ή πέτρινα γεφύρια.


Copyright © 2024 The Leventis Museum. All rights reserved. Website by Cape IT Ltd