Το καλοκαίρι του 1878 επικυρώθηκε στο Βερολίνο η Σύμβαση της Κύπρου στο πλαίσιο της οποίας η Αγγλία ανάλαβε στρατιωτική στήριξη της Τουρκίας σε περίπτωση σύρραξης με τη Ρωσία, ενώ η Τουρκία παραχώρησε στη Βρετανία έναντι ετήσιου μισθώματος τη διοίκηση της Κύπρου.
Στη Λευκωσία εγκαθίσταται ο πρώτος Μέγας Αρμοστής, αντιστράτηγος Sir Garnet Wolseley και το 1882 δημιουργείται η πρώτη Δημοτική Επιτροπή, ενώ το 1912 δόθηκαν και τα πρώτα ονόματα στους δρόμους της πόλης.
To 1914, μετά την προσχώρηση της Τουρκίας στις δυνάμεις του Άξονα η Κύπρος προσαρτήθηκε μονομερώς στη Βρετανική Αυτοκρατορία. Με τη Συνθήκη της Λωζάνης (1923), η Τουρκία παραιτήθηκε από τα δικαιώματα της στην Κύπρο και τo 1925 η Κύπρος ανακηρύχθηκε Αποικία του Βρετανικού Στέμματος.
Η περίοδος της Αγγλοκρατίας (1878-1960) χαρακτηρίζεται από γρήγορη κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη στις αστικές περιοχές, σε αντίθεση µε την αργή εξέλιξη των αγροτικών περιοχών. Στην αίθουσα Αγγλοκρατίας παρουσιάζεται η μετάβαση από την γραφική στασιμότητα της Τουρκοκρατίας, στην πεζή, αλλά ζωηρή, εκσυγχρονισμένη κατάσταση. Η νέα αυτή κινητικότητα εκφράζεται µε ανάπτυξη στον τεχνικό, πολιτικό και κοινωνικό τοµέα, που καθορίζει τόσο τη διαμόρφωση και τον χαρακτήρα της πόλης, όσο και τον τρόπο ζωής των κατοίκων της. Με πλαίσιο την εγκαθίδρυση της βρετανικής διοίκησης στην Κύπρο, διαμορφώνεται η ιδιωτική και η δηµόσια ζωή στη Λευκωσία η οποία επηρεάζεται, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθµό, από τη νέα διοίκηση.
Η Λευκωσία πολιτιστικά αναπτύχθηκε και έγινε το επίκεντρο της ζωής του νησιού εμπορικά και κοινωνικά.
Ωστόσο, η επιβολή βαριάς άμεσης και έμμεσης φορολογίας και κυρίως η αρνητική στάση της Αγγλίας στα αιτήματα για συνταγματικές ελευθερίες και στο εθνικό ζήτημα της ένωσης με την Ελλάδα, οδήγησε τον κυπριακό λαό σε εξέγερση, τον Οκτώβριο του 1931, γνωστή ως Οκτωβριανά, η οποία όμως γρήγορα καταπνίγηκε.
Στο πλαίσιο των επιχειρήσεων του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και με την είσοδο της Ελλάδας στον Πόλεμο, το 1940, οι βρετανικές αρχές παρότρυναν τους Ελληνοκύπριους να πολεμήσουν για την Ελλάδα και την ελευθερία. Πολλοί Κύπριοι εθελοντές πήραν μέρος στο Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο και πολέμησαν γενναία στο πλευρό των συμμάχων.
Η αθέτηση των υποσχέσεων των συμμάχων για δικαίωση του αιτήματος των Κυπρίων για Ένωση με την Ελλάδα και ο διακαής πόθος των Κυπρίων για αυτήν είχε σαν αποτέλεσμα την έναρξη το 1955 ένοπλου απελευθερωτικού Αγώνα, ο οποίος κράτησε μέχρι και το 1959. Τα συρματοπλέγματα, ο κατ’ οίκον περιορισμός, οι σειρήνες, οι εκτελέσεις και οι συλλήψεις έγιναν μέρος της καθημερινής ζωής της Λευκωσίας.
Η υπογραφή των συμφωνιών Ζυρίχης και Λονδίνου τον Φεβρουάριο του 1959 σημάδεψε την απαρχή μιας περιόδου αλλαγών. Στις 13 Δεκεμβρίου 1959, ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄ εξελέγη πρώτος Πρόεδρος του νέου ανεξάρτητου κράτους και ο Φαζίλ Κιουτσούκ αντιπρόεδρος. Στις 15 Αυγούστου 1960 έγινε επίσημα η ανακήρυξη της Κύπρου σε ανεξάρτητη Κυπριακή Δημοκρατία. Από το καλοκαίρι του 1960 η Λευκωσία, είναι πρωτεύουσα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Copyright © 2023 The Leventis Museum. All rights reserved. Website by Cape IT Ltd
