Με την υπογραφή της Συνθήκης της Κύπρου μεταξύ Μεγάλης Βρετανίας και Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η διοίκηση της Κύπρου παραδόθηκε στους Βρετανούς. Τον Ιούλιο του 1878 έφθασε στο νησί ο πρώτος Βρετανός αρμοστής, ο αντιστράτηγος Sir Garnet Wolseley. Η Κύπρος ωστόσο παρέμεινε υπό οθωμανική κυριαρχία μέχρι και το 1914, όταν έγινε προτεκτοράτο του Στέμματος, ενώ συνέχισε να πληρώνει και φόρο υποτελείας στην Πύλη έως το 1927. Αποικία του Στέμματος ανακηρύχθηκε επίσημα την 1η Μαΐου 1925.

Την περίοδο αυτή, σε αντίθεση με αυτήν της Τουρκοκρατίας, η Κύπρος αναπτύχθηκε και εκσυγχρονίσθηκε καθορίζοντας τόσο τη διαμόρφωση και τον χαρακτήρα του τόπου, όσο και τον τρόπο ζωής των κατοίκων της. Η Λευκωσία κατέστη το πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό κέντρο του νησιού, ενώ ο πληθυσμός αυξανόταν διαρκώς.

Βέβαια, η εντυπωσιακή αυτή ανάπτυξη προσέκρουε σε αρκετά εμπόδια, όπως η υψηλή φορολογία και ειδικά ο φόρος υποτελείας, η τοκογλυφία, οι αυταρχικοί νόμοι και η λογοκρισία, κυρίως μετά την εξέγερση του 1931.

Η αποχώρηση των Βρετανών το 1960 σηματοδότησε και τη μετάβαση της Κύπρου σε μια ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα ύστερα από αιώνες ξένης κυριαρχίας.