Βυζαντινοί Χρόνοι
Κατά τη διάρκεια των πρώτων χριστιανικών χρόνων, η Λήδρα ήταν μια μικρή κωμόπολη με δική της επισκοπική έδρα. Πρώτος επίσκοπος ήταν ο Τριφύλλιος, ο οποίος το 448 μ.Χ. ανακηρύχθηκε πολιούχος άγιος της Λευκωσίας.
Μετά τις αραβικές επιδρομές κατά τον 6o αιώνα μ.Χ. και τις λεηλασίες των παράλιων πόλεων της νήσου, οι κάτοικοι συγκεντρώθηκαν στο εσωτερικό, στην πεδιάδα της Μεσαορίας και στα βουνά.
Η Λευκωσία πρέπει να έγινε κέντρο της διοίκησης και πρωτεύουσα της Κύπρου κατά το 10ο αιώνα, όταν είχε κάστρο και ήταν η έδρα του Βυζαντινού διοικητή της νήσου. Ο τελευταίος Βυζαντινός διοικητής της Κύπρου ήταν ο Ισαάκιος Κομνηνός, ο οποίος αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας του νησιού και κυβέρνησε την Κύπρο από το 1184 μέχρι το 1191.
Λήδρα – Λευκοθέα – Λευκoυσία – Καλλινίκη – Λευκωσία – Nicosia
Η Λήδρα κατά τον 4ο αιώνα μ.Χ. ήταν γνωστή και ως Λευκοθέα ή ως πόλη των Λευκών Θεών. Σε διάφορα χειρόγραφα του 6ου έως και του 12ου αιώνα αποκαλείται και Λευκουσία, ενώ σε διάφορες εκκλησιαστικές αναφορές της ίδιας περιόδου φαίνεται πως η πόλη ονομαζόταν και Καλλινίκη. Λίγο μετά, στις αρχές του 13ου αιώνα, κείμενα αναφέρουν την πόλη με την ελληνική της ονομασία, ως Λευκωσία, ενώ καθιερώθηκε ταυτόχρονα η λατινική ονομασία Nicosia. Και οι δύο αυτές ονομασίες επικράτησαν μέχρι σήμερα.