Λευκωσία 1960 μέχρι σήμερα

Λευκωσία (1960-1974)
Το 1960 η Λευκωσία απέκτησε ιδιαίτερο ρόλο ως πρωτεύουσα του νέου ανεξάρτητου Κράτους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το Σύνταγμα της Κύπρου συντάχθηκε με βάση τις Συμφωνίες του Λονδίνου και της Ζυρίχης και υπογράφηκε στις 6 Ιουλίου 1960. Προέβλεπε δύο κοινότητες εθνοτικής καταγωγής, τη μία ελληνική και την άλλη Τουρκική, με αναλογία επτά Ελληνοκύπριους προς τρεις Τουρκοκύπριους. Εκτός από τις δύο κοινότητες, το Σύνταγμα αναγνώριζε και την ύπαρξη τριών θρησκευτικών ομάδων, των Αρμενίων, των Μαρωνιτών και των Λατίνων.

Ο Δεκέμβριος του 1963 σημαδεύτηκε από μια σοβαρή συνταγματική κρίση, που ακολούθησαν αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Η Λευκωσία χωρίστηκε σε ελληνοκυπριακό και τουρκοκυπριακό τομέα. Η διαχωριστική γραμμή που χωρίζει την πόλη μέχρι σήμερα ονομάστηκε «Πράσινη Γραμμή» επειδή ο τότε διοικητής των Βρετανικών Δυνάμεων στην Κύπρο, Στρατηγός Γιανγκ, είχε χρησιμοποιήσει ένα πράσινο μολύβι για να χαράξει τη γραμμή της διαμάχης στον χάρτη.

Στις 15 Ιουλίου 1974 ξεκίνησε πραξικόπημα κατά της νόμιμης κυβέρνησης του νησιού υπό τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Το γεγονός λειτούργησε ως πρόσχημα η Τουρκία για να εισβάλει στην Κύπρο, με αποτέλεσμα περίπου 180.000 Ελληνοκύπριοι να εκδιωχθούν από τα σπίτια και τις περιουσίες τους και 1.474 να δηλωθούν ως αγνοούμενοι. Μετά το 1974 και την επανεγκατάσταση μεγάλου αριθμού Ελληνοκυπρίων προσφύγων στην πόλη, ο πληθυσμός της Λευκωσίας διπλασιάστηκε.

Λευκωσία (1974-2012)
Την 1η Μαΐου 2004, η Κύπρος έγινε πλήρες μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας. Εκδηλώσεις για τον εορτασμό αυτής της ιστορικής στιγμής πραγματοποιήθηκαν στη Λευκωσία, παρουσία όλων των κρατικών στελεχών, του Δημάρχου Λευκωσίας, του Δημοτικού Συμβουλίου και πλήθους κόσμου. Με μουσική και πυροτεχνήματα, οι εορτασμοί ήταν αντάξιοι της περίστασης. Σε ομιλία του στην Πλατεία Ελευθερίας για την ημερομηνία ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ο τότε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσος Παπαδόπουλος δήλωσε: «Στη μακρά και ταραχώδη πορεία της Κύπρου μέσα από εννέα χιλιάδες χρόνια ιστορίας, είναι η κορωνίδα. επίτευγμα που συνιστά ηθική δικαίωση για το παρελθόν και ελπιδοφόρα ενασχόληση με την πολιτική ενδυνάμωση για το μέλλον».

Μια διαρκώς αναπτυσσόμενη πόλη, με τους κατοίκους της να δραστηριοποιούνται στο εμπόριο και σε άλλα κερδοφόρα επαγγέλματα, η Λευκωσία κατατάσσεται πλέον δικαίως μεταξύ των 28 πρωτευουσών της Ευρώπης. Παρά το γεγονός ότι η πόλη παραμένει η μόνη διχασμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης, οι κάτοικοί της εξακολουθούν να ελπίζουν ότι μια μέρα η πόλη τους θα επανενωθεί.

Φωτογραφία απεικονίζει
στρατιώτες να τοποθετούν συρματοπλέγματα για τη δημιουργία της ‘’πράσινης γραμμής’’, 1963
Φωτογραφία: Φέλιξ Γιαξής
Αντικείμενο: Το Μάτι 432
Προσφυγικό γραμματόσημο
έργο του χαράκτη Τάσσου
(Αναστάσιος Αλεβίζος)
, Κύπρος, 1974
Αντικείμενο: D/1999/1959,1
Δωρεά: Σοφία Χριστοδούλου
Τιμητικό μετάλλιο της UNFICYP, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, 1963 Αντικείμενο: D/2001/2483
Χρυσή πένα γραφής με εγχάρακτη
την υπογραφή του αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄: ο Κύπρου Μακάριος, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, 1976 Αντικείμενο: D/2001/2404
Καρφίτσα διακοσμημένο με το έμβλημα του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Μήνα, Κύπρος, 1995
Αντικείμενο: D/1997/1670,1
Δωρεά: Δήμος Λευκωσίας
Έκδοση με τίτλο «Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας», 1960
Αντικείμενο: D/2011/3865
Δωρεά: Κωστάκης Λοΐζου†
Απόκομμα εφημερίδας «Σατιρική» με καρικατούρα του Λέλλου Δημητριάδη, εκπροσώπου της ελληνοκυπριακής κοινότητας, και του Mustafa Akıncı, εκπροσώπου της τουρκοκυπριακής κοινότητας, 30 Σεπτεμβρίου 1978 Αντικείμενο: D/1999/2036
Υφασμάτινος σάκος αποθήκευσης και μεταφοράς αλεύρου, 1974
Αντικείμενο: D/2020/5497,1
Δωρεά: Κωνσταντίνος Πατρικίου